Jouw kind heeft het gevoel dat de ander meer aandacht, meer lekkers en meer speelgoed krijgt. Je kind is jaloers. Gevoelens die een reactie oproepen van boosheid en van uiterste verontwaardiging. Gedrag wat jij als ouder graag anders ziet en wat soms lastig is om te doorbreken. Jaloezie is een normale emotie, die er net als boos, blij en verdrietig bij hoort. Als je jaloers bent, is dat niet direct een teken van een slecht karakter. Het hoort bij de leeftijd
Kleine kinderen tot en met een jaar of vijf zijn nog erg op zichzelf gericht. Ze willen hebben wat de ander heeft en graag ook nu direct. Je beheersen als je jaloers bent, hebben wij als volwassene inmiddels geleerd (meestal ☺). Jonge kinderen hebben die rem nog niet. Ze reageren direct door af te pakken of in opstand te komen. Dat komt omdat ze zich niet kunnen verplaatsen in het perspectief van de ander. Is jouw kind al wat ouder en zie je dit nog steeds? Maak je geen zorgen. Kinderen tussen de 9 en 11 jaar zijn zwart-wit denkers en kennen nog weinig nuances. Hun reactie kan daarom fel zijn. Heel vaak lijken dingen ook niet eerlijk en ervaren ze dat zo. Je wordt bijvoorbeeld niet uitgenodigd op een verjaardagsfeestje, maar jij wil dat ook. Of papa speelt met je zusje, dan wil je die aandacht ook. Valt het bolletje ijs bij je buurman net iets groter uit, dan protesteer je. Kinderen mogen leren dat je niet alles op een weegschaal kunt leggen. Soms is het gewoon zo.
Is jouw kind al wat ouder en zie je dit nog steeds? Maak je geen zorgen.
Hoe help jij je kinderen, vier tips Als kind moet je wel leren met jaloezie om te gaan. Hoe ouder ze worden, hoe meer ze gaan begrijpen, ook van jaloezie. En ook hoe meer taal ze tot hun beschikking hebben, hoe makkelijker het wordt om erover te praten. We hebben vier tips hoe jij je kinderen daarbij kunt helpen. 1. Toon begrip Wat leeft er in jouw kind als hij zo fel reageert? Waar werd hij zo boos van? Neem je kind op schoot, raak hem aan. Bevestig zijn gevoel en zeg ‘dat is ook niet fijn’. Stel vragen, wees oprecht nieuwsgierig naar wat er leeft. Je laat daarmee jouw liefde voor je kind zien: ‘ik vind het belangrijk om te horen wat jij zegt, want ik houd van jou’.
2. Verdeel je aandacht De aandacht over je kinderen verdelen is soms een hele tour. Je kinderen zijn zo verschillend, dat ze ook allemaal iets anders nodig hebben. Ga daarom af en toe met de kinderen apart iets doen en doe dan iets wat past bij hen past. Bij de één kan dat iets sportiefs zijn, bij de ander een taartje eten in een restaurant om lekker te kletsen. Wat je aandacht geeft groeit. Dat gaat ook hier op. Dit speciale contact bouwt aan de verbondenheid, aan de liefde tussen jullie. 3. Het hoort bij het leven Het leven voelt voor een kind vaak niet eerlijk en soms is het dat ook niet. Sommige situaties ga je niet oplossen. Heb jij net een beetje minder? Volgende keer bof jij misschien. Is het niet zijn beurt? Dan heeft hij nu geluk. Relativeren is belangrijk. Communiceer op een rustige manier en vanuit liefde. Het gaat niet om het afwijzen van jouw kind als persoon, maar je laat wel merken dat zijn gedrag niet OK is. Hij moet leren accepteren dat het soms gewoon even zo is.
Het leven voelt voor een kind vaak niet eerlijk en soms is het dat ook niet.
4. Benadruk de dankpunten Maak geregeld tijd om stil te staan bij wat jullie allemaal hebben, kunnen doen en hebben meegemaakt. Het gaat niet om grote dingen, maar juist ook om het kleine. Schrijf het eventueel op, hang het aan de muur, maak er een vast onderdeel van in de week en dank God. Op die manier wordt dankbaarheid een cultuur in jullie gezin.
Dit blog sluit aan bij Xpeditie@home 'Dat is niet eerlijk'!, een gezinsmoment met een video en verwerking. Meer weten of wil je een maand lang gratis mee op onze online-Xpeditie? klik hier.
Tekst: Annasjouk Nijhof en Hilde Sneep
Foto: Daniëlle Niezing