Margreet, de vrouw van André, is net herstelt van kanker. Een heftige periode in het gezin. Ook André heeft, voordat er kinderen waren, kanker gehad en is ook helemaal genezen. Voor de kinderen is dit pittig en af en toe slaat verdriet en angst bij hen weer even toe.
Als ik de kinderen naar bed breng is dat vaak het moment, dat ze iets vragen of ergens mee komen. Op een avond was Emma (8 jaar) heel verdrietig. Dat heeft ze soms ineens. ‘Papa, jullie gaan dood en worden oud’. Ik word een beetje grijs . Alles van de ziekte van mama komt dan weer boven, ook al weten we dat ze nu weer helemaal schoon en gezond is.
'Ja, wat moet je, eigenlijk gewoon maar heel simpel, samen bidden.'
Er is gewoon geen makkelijke oplossing. Je kunt wel zeggen, het is er niet, het gaat weg. Het was er wel en dat ìs moeilijk. Ik heb alleen maar gezegd, ‘zullen we ervoor bidden’. Ja, wat moet je, eigenlijk gewoon maar heel simpel, alleen dit. We gingen samen bidden. En zoals het er plots in alle heftigheid was, zo was het ook weer voorbij. Ze geeft mij een knuffel, gaat lekker liggen en zegt nog ‘het komt allemaal goed, papa’. De omslag door even te praten, het gebed. Dat vind ik hele mooie momentjes.
Wanneer had jij voor het laatst zo’n onvergetelijk gouden moment met je kinderen? Tekst: Annasjouk Nijhof Foto: Hilde Sneep