Jezus zegt ‘Ik ben het dagelijks brood’. Wij mogen onze handen open doen en dagelijks Zijn kracht ontvangen. Hoe ziet die dagelijkse voeding met Jezus eruit in jullie gezin? Wat heeft twee jaar Corona daarin gedaan? We vroegen het Yvonne en René. Ze vertellen over playlisten en een wit vel papier voor de goede mood, naastenliefde en over wat je mist als je in je pyjama naar de online kerkdienst kijkt. Hun kinderen zijn Noa (10), Mart (7) en Emma (4). Aan tafel en in huis
Yvonne: ‘In ons gezin zie je vooral bij de start en het afsluiten van de maaltijd dat we met God bezig zijn. We beginnen met gebed en het kan zomaar zijn dat één van de kinderen wil bidden. Daar hebben ze af en toe ruzie om: ‘want ja, nu hij heeft nu niet gebeden voor mijn knie’. Na de maaltijd lezen we uit de Bijbel en zingen we een liedje.
Je ziet het ook in ons huis. Knutsels uit de kerk en teksten hangen door het hele huis aan de muur. In de WC een tegel bijvoorbeeld die we bij de doop van de kinderen kregen. ‘Ik ben Gods geliefde kind.’ Ik vind het een rake tekst en deze is voor kinderen makkelijk te lezen’.
Dat vind ik belangrijk, een stukje naastenliefde uitstralen in de buurt
Naastenliefde uitstralen René: ‘Je ziet het ook in een stukje normen en waarden. Als de buurtkinderen bijvoorbeeld naar de supermarkt gaan, dan blijven onze kids thuis en proberen we uit te leggen waarom. Maar het zit ook in zorgen voor elkaar. Als er iets is met Mart, dan komt Noa mee en andersom net zo. Dat vind ik belangrijk, een stukje naastenliefde uitstralen in de buurt. Als er iemand jarig is, sturen we een zelf geknutseld kaartje. Niet alleen woorden, maar ook daden’. Playlist voor de goede mood en echte aandacht Yvonne: ‘Aan het eind van de dag zijn ze soms moe, ze kunnen niet naar buiten en ze zitten ze te zeuren om schermen, maar die schermtijd hebben ze dan al gehad. Ik leg dan voor alle drie een wit vel papier op tafel en knutselspullen, kleurpotloden en stiften. Ik zet dan de playlist aan waarop allemaal liedjes staan die ze op school hebben geleerd. Met dat muziekje komt er dan een andere mood. Om de beurt zingt of neuriet er een kind mee, omdat zij dat ene lied goed kennen. Meestal zegt er wel één, ‘nee, dat ga ik echt niet doen’, maar je ziet dat diegene na een tijdje bijtrekt en ook aanschuift. Een heerlijk ontspannen momentje. René: Zodra er op school een nieuw lied is komen ze dat melden, want die moet ook op de lijst. Er staan zelfs liedjes op van de peuterspeelzaal. Dat was toen hun favoriete ‘babyliedje’, maar nu roepen ze ‘nee, niet die!’.
René: ‘Buiten zijn en lekker sporten vinden we ook belangrijk. Dat doen we vaak met één tegelijk. Dat zijn de momenten dat er van alles uitkomt en er vragen gesteld worden. Quality time is vooral bij de oudste belangrijk. De dingen die we ondernemen met de jongste kinderen vindt Noa wel eens kinderachtig. Ergens tegen aan schoppen, dat hoort erbij. Als ze met één van ons tijd heeft, geniet ze extra van die aandacht. We eindigen de dag met een stukje lezen. Ook dan hebben we 1-op-1 aandacht. We volgen meestal een dagboekje, dat past bij hun leeftijd’. Open zijn en delen René: ‘We vinden het belangrijk om zelf open te delen wat ons bezig houdt. Of we iets leuk vinden of juiste helemaal niet, we laten dat gewoon zien. Je merkt dat zij ook hun vragen hebben en dan deel je met elkaar’. Yvonne: ‘Over mijn werk ben ik heel open. Ik had laatst een mevrouw die ik verpleegde op mijn afdeling. Ze moest midden in de nacht met spoed geopereerd worden. De familie kon niet op tijd komen en toen heb ik met die mevrouw gebeden. Dat was voor mij echt bijzonder. Dat soort dingen vertel ik de kinderen, ook al had ik een brok in mijn keel’. De invloed van Corona Yvonne:’ Wat je door twee jaar Corona vooral mist is de structuur van het naar de kerk gaan. Dat is stopgezet. Ze zien hun vriendjes daar niet meer met regelmaat. De eerste keer zit je op zondag nog netjes op tijd op de bank en de vierde keer zit je al in pyjama’.
René: ‘Je kinderen een uur lang stil op de bank houden werkt niet. Als we niet opletten mopperen we nu over het geluid of andere dingen van de online-dienst. Die sluit minder aan en je bent niet verbonden. Je gaat dus op zoek om dingen bij te doen die meer aansluiten bij de kinderen. We doen Xpeditie bijvoorbeeld of kijken naar de Henkie Show. Dat geeft gespreksstof’.
In Gods huis leer je Hem op een andere manier kennen
Je mist een andere manier om God te ontmoeten René: ‘De contacten die je in de kerk legt, dat missen de kinderen nu. Thuis krijgen ze het evangelie wel te horen, dat loopt gewoon door. Als gemeente samenkomen is een andere manier om God te ontmoeten. In Gods huis leer je Hem op een andere manier kennen. Samen actief zingen bijvoorbeeld. Je bent nu wel online, maar hebt geen verbinding met de gemeenteleden. Yvonne: ‘In de kerk heb je te maken met veel verschillende mensen. Je ziet dat zij een lied mooi vinden, waar jij niets mee hebt. In de kerk is het niet alleen op je eigen manier, zoals je dat nu thuis doet. Je moet leren rekening houden met elkaar. Dat is ook kerk en dat missen ze nu’. Tekst: Annasjouk Nijhof Foto: Hilde Sneep
Comments